Drugi
tom emocjonującej książki „Dopóki starczy mi sił”. Czy bohaterom uda się
pokonać przeciwności losu i znaleźć własny happy end? Nadszedł czas, by poznać
dalszą historię Zoli i Liama.
Dwa lata po tragicznych wydarzeń w Jonesport Zola mieszka i studiuje w
Stanford, starając się poukładać wszystko na nowo. Dziewczyna próbuje
dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest. Jednak przeszłość nie daje o sobie
zapomnieć…
Czy Zoli uda się uporać z własnymi lękami? Co się działo z Liamem przez te dwa
lata? Bohaterowie po raz kolejny będą musieli zmierzyć się z rzeczywistością,
by przekonać się, czy są sobie pisani.
Pierwsza cześć zaskoczyła czytelników nie tylko barwną akcją, ale i
zakończeniem. Druga dostarczy nam równie wiele emocji!
Po dwóch latach od premiery książki „Dopóki
starczy mi sił” doczekaliśmy się zakończenia historii Zoli i Liama. Zakończenie
powieści bardzo mnie rozwaliło na łopatki, lecz nie spodziewałam się, że
autorka postanowi napisać inną im historię. Dlatego gdy zobaczyłam „Dopóki
starczy mi wiary” postanowiłam się, co tym razem postanowiła autorka nam
przekazać.
Zola Henderson po ostatnich wydarzeniach i
to, co wydarzyło się w domu Jonespotr nie może pogodzić się z tym wszystkim.
Postanawia żyć dalej, lecz na uboczu wraz z przyjaciółmi. Majątek, jaki
odziedziczyła po śmierci ojca pozwala jej na utrzymaniu się jej i jej
przyjaciół. Przenoszą się do Stanford, lecz Liam tez tam studiuje. Zola nie
może się pogodzić z swoją przeszłością i teraźniejszością. Wszystko to powoduje,
że dziewczyna potrzebuje pomocy. Nikt tak naprawdę nie zrozumie jej, kto nie
przeszedł to samo, co ona. Poznaje Evana na terapii, lecz czy to właśnie Evan
będzie tą osobą, która pomoże jej pogodzić się z demonami?
Ta część jest o wiele lepsza niż od
poprzedniej. Choć może i powiecie, że w tamtej część jest o wiele więcej
emocji. Nic z tego tutaj każda storna a nawet każde zdanie jest przesiąknięte emocjami
i strachem o to, co było i co będzie. Zola, choć w poprzedniej części poznałam,
jako silna, która nie bała się niczego. Ucieczka przez lata wykreowało w niej
wojowniczkę. Teraz, kiedy strach opadł przed oprawcą tak naprawdę jej lęki spotęgowały
i nasiliły się a jej jedyną obroną było odsunięcie od siebie ukochane osoby.
Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Po
przeczytaniu tej książki potrzebowałam chwili, aby pozbierać się po tym, co
zaserwowała nam tym razem autorka. Język i styl autorki jest przyjemny w
odbiorze a postacie i fabuła jest tak niesamowita, że nie sposób odłożyć
książki dopóki nie skończy się czytać do ostatniej kropki. Zakończenie książki
jest tak zachwycające dla mojego złamanego już serca, że chyba w skryciu od początku
książki chciałam, aby tak się skończyło.
„Dopóki starczy mi wiary” jest to jedna z nielicznych
książek, po które sięgnę jeszcze nie raz. Cała ta historia jest niesamowicie
mroczna, rozpalająca, elektryzująca, przerażająca i wciągająca, która zapada w
pamięci. Wciąga, fascynuje i pozostawia po sobie ślad. Jeśli macie jeszcze
jakiekolwiek wątpliwości to zapraszam do przeczytania książki a przekonacie się
sami. Serdecznie polecam :)
Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorce.
